सुंदर माझे गाव: माझं गाव, सुंदर गाव! प्राकृतिक सौंदर्याने भरलेलं, त्याचं एक सुंदर दृष्टिकोण.
ही एक अशी जागा आहे जिथे मला सामुदायिक जीवनाचे, कठोर परिश्रमाचे आणि साधेपणाचे महत्त्व कळले आहे. ही अशी जागा आहे जिथे मला शांती आणि आनंद मिळाला आहे.
शिवाय, उन्हाळा हा कापणीचा हंगाम आहे म्हणून मी क्वचितच कोणते पीक पाहिले आहे. याशिवाय, पूर्वी अधिक माती आणि विटांनी बनलेली घरे असायची पण आता परिस्थिती बदलली आहे आणि पक्के घरांची म्हणजे काँक्रीट आणि इतर सामग्रीने बनलेली घर असलेली संख्या वाढली आहे.
माझ्या गावातील प्रत्येकजण मदत करतो. दैनंदिन घरातील कामांपासून ते खडतर वेळेपर्यंत, प्रत्येकजण बिनशर्त पाठिंबा देण्यास तयार असतो.
पण आपण पाच-दहा पावले जात नाही तोच कुणाची तरी बैलगाडी जवळ येऊन उभी राहतेच. “अरे पावण्या, कवा आलास? शिवरामपंतांचा नातू नाही का तू!" असे म्हणून ज्या गप्पा सुरू होतात त्या गाव येईपर्यंत चालूच राहतात.
महानगर आणि महानगरातील जीवन संभाव्य आणि रोमांचक असू शकते, परंतु ग्रामीण खेडे आणि ग्रामीण भागातील जीवन हे शहरी जीवनापेक्षा पूर्णपणे वेगळे असते. संपूर्ण भारतीय उपखंडात विखुरलेली भारतीय गावे ही भेट देण्यासारखी सुंदर ठिकाणे आहेत.
संपूर्ण जगामध्ये भौगोलिक निसर्गसंपदेने नटलेला आपला भारत उत्तुंग हिमालयापासून तर निसर्गसंपन्न कन्याकुमारीपर्यंत खुलून दिसतो. जगातल्या अनेक पर्यटकांना भुरळ घालतो.
तुम्हालाही काही लिहायचं असेल तर तुम्ही आमच्या ब्लॉगवर लिहू शकता.
मंदिराजवळ एक मोठा तलाव आहे आणि तो आंब्याची झाडे, चंपकची झाडे आणि एका मोठ्या पिंपळाच्या झाडाने वेढलेला आहे. फुलांचा आणि आंब्याच्या कळीचा वास सर्वांचे लक्ष वेधून घेतो. माझे वडिलोपार्जित घर पिंपळाच्या झाडामागे आहे.
गावकऱ्यांचा मुख्य व्यवसाय शेती आहे. ते देशाच्या कृषी उत्पादनाचे प्राथमिक स्त्रोत आहेत.
तसेच, भारत हे जगातील दुसऱ्या क्रमांकाचे लोकसंख्येचे राष्ट्र आहे आणि या मोठ्या लोकसंख्येचे पोषण करण्यासाठी त्यांना खेड्यांमधून येणारे अन्न read more आवश्यक आहे.
मी माझ्या भारत देशावर खूप प्रेम करतो. मी भारतीय असल्याचा मला सदैव अभिमान राहील. काही महत्वाचे निबंध:
पाऊसाळा आल्यानंतर, गावातलं स्वच्छतेचं प्रती गाववासींचं समर्थन आणि सहकार्य हे एकमेकांकरीता सर्वोत्कृष्टपणे साधलं आहे.
भारतात अनेक प्राचीन मंदिरे, किल्ले, व पर्यटन स्थळे आहेत.